محراب مسجد النبیدر مسجد النبی علاوه بر محراب اصلی چندین محراب دیگر وجود دارد. ۱ - محل ساخته شدن محرابمحراب در محلی ساخته شده که رسول خدا(صلی الله علیه وآله) در آنجا نماز می گزارد و پیشانی خویش را به عنوان سجده در برابر حق تعالی بر خاک آن می نهاد. ۲ - معنای محرابمحراب به معنای صدر و بالای مجلس است و از نظر سابقه دینی، مربوط به محراب هایی است که در کلیساها بوده است. ۳ - محل نماز پیامبرمحل نماز رسول خدا(صلی الله علیه وآله) کاملا مشخص است و در اینکه محل آن، همین محراب فعلی است، تردیدی وجود ندارد. ۴ - تاریخچه ساخت محرابالبته در زمان پیامبر(صلی الله علیه وآله) و تا چند دهه بعد، چیزی به نام محراب وجود نداشت و مسلمانان تنها با نام آن که در قرآن آمده و مربوط به حضرت مریم است، آشنا بودند. زمانی که ولید دستور توسعه مسجد را داد و عمر بن عبدالعزیز آن را اجرا می کرد، در جایگاه نماز رسول خدا(صلی الله علیه وآله) محرابی ساخته شد. چنین اقدامی به تقلید آنچه که در کلیساهای نصارا در شام بوده، صورت گرفت. این محراب در طول زمان، دگرگونی هایی را تحمل کرده و بنای فعلی آن از دوره سلطان اشرف قایتبای که از سلاطین مملوکی مصر بوده، باقی مانده است. در دوره عثمانی تزییناتی با آیات قرآن در آن صورت گرفت. ۵ - تعداد محراب‌های مسجدالنبی۵.۱ - محراب اصلیافزون بر محراب اصلی، دو محراب دیگر در سمت قبله مسجد وجود دارد. ۵.۲ - محراب عثمانیمحراب عثمانی ـ منسوب به سلاطین عثمانی ـ که در دیوار جنوبی مسجد است و در حال حاضر امام جماعت در آنجا می ایستد. ۵.۳ - محراب سلیمانیمحراب سلیمانی ـ متعلق به سلطان سلیمان عثمانی ـ یا محراب حنفی که در سمت مغرب محراب رسول خدا(صلی الله علیه وآله) قرار دارد. این محراب پس از سال ۸۶۰ ق ساخته شد. ۵.۴ - محراب تهجددر انتهای دیوار شمالیِ ضریح پیامبر(صلی الله علیه وآله) محراب تهجّد قرار دارد که رسول خدا(صلی الله علیه وآله) در برخی از شب ها نماز شب را در آنجا اقامه می کردند. ۵.۵ - محراب پشت دکّة الآغاواتروزگاری محرابی هم در پشت دکّة الآغاوات ـ که امروزه به خطا صُفّه نامیده می شود و نام آن سکّوی خواجه هاست ـ وجود داشته است. ۶ - منبعآثار اسلامی مکّه و مدینه، ص۲۲۱-۲۲۲، رسول جعفریان. |